Bebel terkini Mahathir pada catatan blognya hari ini yang bertajuk “FDI” menunjukkan bahawa dia terperangkap dalam masa lalu dan masih percaya model lama beliau bekerja.
Dia terus mempertahankan model lamanya pelaburan kilang pembuatan dalam blog beliau chedet.cc:
2.Accordingly Malaysia decided to invite foreign investors. By this we meant that foreign manufacturing companies could set up labour intensive plants in Malaysia to produce for export. The Government would provide land and infrastructure and give tax holidays.
3. FDI solved most of our unemployment problem and enriched the country through industrialisation and inflow of capital. But a large amount of the capital was raised domestically.
“Oleh kerana Malaysia memutuskan untuk menjemput pelabur asing. Dengan ini bermakna bahawa syarikat-syarikat pembuatan asing boleh membuka kilang dengan tenaga kerja yang ramai di Malaysia untuk menghasilkan barangan untuk tujuan eksport. Kerajaan akan menyediakan tanah dan infrastruktur dan memberi pelepasan cukai.”
FDI menyelesaikan kebanyakan masalah pengangguran dan memperkayakan negara melalui perindustrian dan aliran masuk modal. Tetapi sejumlah besar modal itu diperolehi dari dalam negara. “
“Mereka akan melabur di sektor industri untuk mendapatkan keuntungan dari tenaga kerja murah kita. Mereka akan membangun kilang mereka di kawasan industri yang kita sediakan.” Kata Mahathir.
Bukti yang sangat jelas dalam pemikiran Mahathir, menganggap rakyat Malaysia adalah “buruh kos rendah”.
Walau bagaimanapun, dengan masalah ini adalah bahawa kita tidak lagi mempunyai masalah pengangguran. Malah, kerana pergantungan kepada buruh murah, sektor pembuatan memerlukan sejumlah besar pekerja-pekerja asing. Pergilah ke mana-mana kilang di Malaysia dan kita akan melihat bahawa majoritinya adalah pekerja asing.
Apa yang berlaku pada masa lalu adalah bahawa selepas tempoh pengembangan tertentu, pengeluar asing mendapat tanah percuma atau murah, subsidi elektrik dan gas dan tidak perlu membayar cukai berikutan dasar ‘tax holidays’.
Bukan sahaja pekerja asing mereka membawa pulang gaji mereka tetapi syarikat-syarikat asing juga membawa pulang semua pendapatan mereka.
Dan apabila bekalan buruh murah menjadi terhad atau menjadi mahal dan ‘tax holidays’ berakhir, kilang pengeluaran berkemas dan meninggalkan negara ke negara lain seterusnya di mana terdapat tenaga buruh yang murah dan mereka mendapatkan ‘tax holidays’ baru – meninggalkan manfaat yang sedikit untuk Malaysia.
Jika kita terus melakukan apa yang kita lakukan sebelum ini, kita akan selama-lamanya terjebak dalam perangkap pendapatan sederhana dan selama-lamanya akan bertanding berdasarkan asas kos rendah – yang telah membuat kita tertekan dengan gaji yang diterima untuk sekian lama.
Ini adalah sebabnya mengapa sejak 2009, tumpuan Kerajaan telah berubah dari membuat hanya berdasar Keluaran Dalam Negara Kasar atau KDNK (Gross Domestic Product) kepada Pendapatan Negara Negara atau PNK (Gross National Income), yang menghilangkan kesan pemilikan asing.
Malaysia juga mula memberi tumpuan kepada industri yang mempunyai nilai ditambah yang lebih tinggi dengan peningkatan automasi. Pelbagai insentif masih ditawarkan kepada mereka.
Tetapi tumpuan baru kepada perkhidmatan industri dan perkhidmatan eksport. Sektor perkhidmatan kini menjadi sektor terbesar dan terdiri daripada 53.9% daripada KDNK pada tahun 2015. Tanda kejayaannya, eksport sektor perkhidmatan kita terus berkembang dengan RM135 bilion seperti yang dicatatkan pada tahun itu.
Di Amerika Syarikat, sektor perkhidmatan terdiri daripada 80% daripada KDNK mereka dan 81% daripada sumber pekerjaan mereka.
Oleh kerana Malaysia terus membangun, pembuatan, perkilangan milik asing terutamanya, tidak lagi mencukupi. Kita mesti bergerak lebih kepada ekonomi berasaskan perkhidmatan – di mana PNK dan keuntungan terkumpul tempatan adalah lebih tinggi.
Mahathir kemudiannya menyerang projek Forest City dan berkata bahawa ini adalah idea Najib untuk FDI di mana tanah telah dijual kepada orang asing.
http://www.forestcitycgpv.com/en/garden.aspx
Beliau secara tidak masuk akal berkata ini adalah sama seperti Singapura dijual kepada British.
Pertama, Forest City itu sendiri tidak bukan Tanah Melayu. Malah, ia bukanpun pun tanah. Forest City adalah empat pulau buatan tebus guna di sempadan Malaysia-Singapura.
Kedua, bagaimana boleh kita menyamakan menjual keseluruhan pulau yang sedia ada supaya dijadikan sebuah negara dan dtadbir secara berasingan untuk pelaburan dalam hartanah – terutamanya hartanah pulau buatan?
Jika itu berlaku, pihak British akan juga telah menjual negara mereka kepada Malaysia kerana GLC Malaysia adalah pembeli dan pemilik Battersea, England; pembangunan hartanah terbesar baru-baru ini.
https://huluselangor.com/syarikat-kerajaan-malaysia-beli-100-projek-bettersea-uk-adakah-bermakna-najib-dah-beli-england/
[contentcards url=”https://huluselangor.com/syarikat-kerajaan-malaysia-beli-100-projek-bettersea-uk-adakah-bermakna-najib-dah-beli-england/” target=”_blank”]
Sudah tentu semasa fasa pembinaan Forest City, akan ada banyak kerja untuk kontraktor dan pembekal perkhidmatan tempatan. China tidak boleh melakukan segala-galanya sendiri.
Kontraktor di Johor tahu bahawa terdapat banyak pembahagian kerja untuk Forest City dan projek hartanah lain di negeri itu. Semua ini melonjakkan industri perkhidmatan dan menjana aktiviti ekonomi.
Juga, sasaran pasaran untuk Forest City adalah orang Cina yang kaya, rakyat Singapura yang ingin tinggal berhampiran dengan Singapura tetapi pada kos yang lebih rendah dan juga ‘well-to-do’ penduduk tempatan.
Mereka ini dijangka terus menyumbang kepada ekonomi tempatan kerana mereka akan memerlukan perkhidmatan.
Dan kerana mereka kini tinggal di sini, mereka boleh menggunakan kekayaan dan kepintaran perniagaan dan rangkaian dinegara mereka untuk membawa pelaburan baru dan peluang perniagaan untuk Malaysia.
Ini lah yang dilakukan oleh Singapura apabila mereka mengalu-alukan orang-orang kaya untuk melabur dan tinggal di pulau mereka.
Kerana dunia menjadi tanpa sempadan dan perdagangan antarabangsa berkembang, ia tidak dapat dielakkan bahawa akan ada lebih ramai orang yang tidak lagi tinggal di negara mereka sendiri.
Kebimbangan umum Mahathir bahawa kita dijajah atau Negara kita jual adalah tidak wajar. Lagipun, mereka tidak boleh membawa empat pulau buatan pulang ke negara mereka.
Jika kita melihat ke hadapan, kebimbangan bukan mengenai membina tempat ini dan mempunyai warga asing tinggal di Malaysia. Kebimbangan kita adalah apabila warga asing tidak akan mahu datang menetap di Malaysia.
Semua yang Mahathir telah dilakukan hari adalah dengan pemikiran yang ketinggalan zaman beliau dalam blognya hari ini adalah hanya untuk menimbulkan kebimbangan yang tidak munasabah kepada rakyat untuk kepentingan politik dan mengecewakan Sultan Johor.
Dia bukan ikhlas mahu melihat Malaysia yang lebih sejahtera.
